เรื่องเกี่ยวกับ "พ่อ" จากพระพยอม

เนื้อเรื่อง

เรื่องนี่คัดมาอีกทีนะคะ เป็นเรื่องเกียวกับพ่อ จาก พระพยอมคะ

                 เคยทำอะไรให้พ่อเสียใจบ้างหรือเปล่า ....อาตมามีเรื่องหนึ่งจะเล่าให้ฟัง โยมพ่อของอาตมาเป็นคนขี้เหล้า... หาเงินมาได้เท่าไหร่ก็กินเหล้าหมด พอเมาก็ดุด่าโยมแม่กับอาตมา อาตมาไม่ชอบพ่อมาก
                  วันหนึ่ง โยมพ่อเมากลับบ้านไม่ไดมีคนให้อาตมาพายเรือไปรับ ตอนนั้น อาตมายังเป็นวัยรุ่น ทำงานมาทั้งวันก็อยากจะนอน.... อยากพักผ่อน.... อาตมารู้สึกโมโหมาก พอพายเรือกลับบ้าน ก็ทิ้งโยมพ่อไว้ในเรือ แต่พ่อเมามากลุกไม่ไหว ตะโกนเรียก.... "ไอ่ยอม... ไอ่ยอม... เมิงมา อุ้มกุขึ้นบ้านหน่อย...กุขึ้นไม่ไหว " ไอ่เราก็ทนรำคาญไม่ไหว เดินกระทืบเท้า ตึง.. ตึง.. ตึง.. กระชากร่างพ่ออุ้ม ในขณะที่อุ้ม..ความรู้สึกเจ็บแค้นที่พ่อทำให้เราลำบาก ชอบด่าว่าเราเจ็บ พออุ้มพ่อขึ้นมาจากเรือ... ถึงหัวสะพาน จับร่างพ่อกระแทกกับหัวสะพาน ก้นพ่อกระแทกกับ พื้นไม้อย่างแรง เสียงดังโครม....
                  พ่อแกร้องไห้...... แล้วพูดว่า "ไอ่ยอมนะ... ไอ่ยอม.. กุอุ้มเมิงมาแต่เล็กแต่น้อย.... กุนอนหลับ.. แต่เมิงไม่ยอมนอน... ร้องไห้กวน.. กุต้องลุกมาอุ้มเมิง... ร้องเพลงกล่อมให้เมิงนอน จะไปไหนเมิงเดินไม่ไหว.... เมิงเหนื่อย.. กุก็ต้องอุ้มเมิง..... ทั้งที่กุก็เหนื่อย...... กุอุ้มเมิง..... เมิงทั้งขี้ทั้งเยี่ยวใส่กุ.... แต่กุไม่เคยทุ่มเมิงลงกับพื้นสักครั้งเลย... เพราะกุรักเมิง...... วันนี้.. เมิงอุ้มกุ.... เหล้ากุไม่ได้หกโดนเมิงสักนิด เมิงทุ่มกุลงพื้นทำไม "
               พอพ่อพูดจบ น้ำตาอาตมาไม่รู้มาจากไหน.... มันไหลพรูลงมาอาบสองแก้ม อาตมาเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน ก้มลงกราบพ่อ แล้วพูดว่า..... "พ่อครับ ต่อจากนี้ไป... ผมจะอุ้มพ่อตลอดชีวิต ... โดยไม่บ่นและทุ่มพ่อ ลงพื้นอีกแล้วละครับ ..." หลังจากนั้น.... อาตมาทำงานอย่างหนักเพื่อมาให้พ่อ หวังให้พ่อสบายขึ้น
              แต่เมื่อถึงวันนั้น มันก็สายไปแล้ว.... โยมพ่อได้จากอาตมาไปแล้ว ....คิดแล้วมันทรมานใจเหลือเกินอาตมาทำผิดพลาดไปแล้ว และแก้ไขไม่ได้ จึงอยากเตือนทุกคนเอาไว้ไม่อยากให้เสียใจไปตลอดชีวิต

ปล. แล้วคุณล่ะ เคยทำอะไรให้พ่อเสียใจบ้างหรือเปล่า ?..

บางครั้งเราอาจเข้าใจท่านผิด บางครั้งท่านเฉยเราก็คิดว่าท่านไม่สนใจ แต่พอเราโตเราก็จะรู้เองว่า.... สิ่งที่ท่านทำกับเรามันเป็นสิ่งที่ท่านหวังดีกับเราเสมอ

                                          ขอให้รู้จักค้นหาหัวใจตัวเองให้ทันเวลา ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป....